Badanie kliniczne przeprowadzone przez MaĭkoOIu, Gogoleva EF w2000 r. „Porównawcza skuteczność leczenia artrozy metodami standardowymi samodzielnie i w połączeniu z biorezonansem” do którego włączono 75 pacjentów ze zweryfikowaną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych (stadium I-III wg Y. Kellgren). Zostali podzieleni na dwie grupy. 40 pacjentów z grupy 1otrzymało standardową terapię skojarzoną z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, reduktorami procesów troficznych, fizjoterapią. 35 pacjentów z grupy 2 otrzymało powyższą terapię standardową plus leczenie biorezonansowe (BRT). Czas leczenia w obu grupach trwał 5-6 tygodni. Nie było statystycznych różnic między grupami pod względem wieku, płci, czasu trwania i ciężkości choroby. Odpowiedź oceniano na podstawie zmian parametrów klinicznych i laboratoryjnych, artrologicznych i artrosonograficznych przed leczeniem oraz 3, 5-6 tygodni, 12 miesięcy po nim. W wyniku tego badania wykazano, że odpowiedź na leczenie była istotnie wyższa w grupie II (57,5 wobec 94%). Objawy zapalenia błony maziowej i ścięgien uległy zmniejszeniu również w grupie 2 (32,5 wobec 75%). Pacjenci z grupy 2 utrzymywali łagodny ból w spoczynku przez rok, natomiast w grupie 1 bóle nasiliły się do 6 miesiąca po leczeniu.
IslamovBI, wspólnie z zespołem Balabanova, RM, Funtikov, VA i in. badali wpływ terapii biorezonansowej na układ przeciwutleniający w limfocytach u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów na rzecz Instytutu Reumatologii IMEDIS w Rosji. Zmierzyli aktywność dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy i peroksydazy glutationowej oraz zawartość niebiałkowych grup tiolowych (zredukowany glutation) w limfocytach krwi pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów przed iw trakcie terapii biorezonansowej. Stan układu antyoksydacyjnego w limfocytach pacjentów otrzymujących standardową farmakoterapię charakteryzował się aktywacją kluczowych enzymów antyoksydacyjnych oraz obniżoną zawartością grup tiolowych. Terapia biorezonansowa zwiększyła zawartość grup tiolowych i znormalizowała aktywność dysmutazy ponadtlenkowej i peroksydazy glutationowej. Jednak aktywność katalazy pozostawała powyżej kontroli. Zmiany w układzie antyoksydacyjnym limfocytów wskazują, że terapia biorezonansowa aktywuje niespecyficzne mechanizmy ochronne u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz wpływa na regenerację stawów.
E. Gogolewa wykonała badanie na rzecz Rosyjskiego Ministerstwa Zdrowia, którego celem było porównanie skuteczności terapii manualnych i biorezonansowych w fibromialgii (FM) w osteochondrozie kręgosłupa (SO). Do badania włączono 60 chorych z FM z radiologiczną diagnozą SO. Oprócz rutynowego badania klinicznego wszyscy pacjenci zostali poddani badaniu kinestetycznemu z oceną wskaźnika zespołu mięśniowego, badaniem USG mózgu, badaniem neurologicznym, diagnostyką elektropunkturową. Pacjenci z grupy 1 otrzymywali terapię manualną (MT) i masaż punktowy (PM); pacjenci z grupy 2 otrzymywali MT, PM i terapię biorezonansową (BRT). Kuracja trwała 5-6 tygodni. Badania wykonano przed leczeniem i 1-1,5 miesiąca po nim. Odpowiedź zaobserwowano w obu grupach, ale w grupie 2 występowała częściej i wcześniej, była wyższa i dłuższa. BRT nie wywołuje skutków ubocznych, nie ma przeciwwskazań, działa na organizm ogólnoustrojowo. Jest dość skuteczny w przypadku objawów dystonii neurokrążeniowej, często diagnozowanej u pacjentów z FM.
Źródła: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11201834/ https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12511993/ https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11494446/